II wyjazd już za mną. Siedzę w domu i spróbuję trochę uzupełnić blog szczególnie, o krótką notkę z odwiedzin w nadbałtyckim mieście Wismar.

Przede wszystkim po raz pierwszy załapałem się na niemieckie Święto Reformacji obchodzone 31 października w kilku landach w tym m.in. w Meklemburgii-Pomorze Przednie, w której akurat przez ostatnie dni października i pierwsze listopada przebywałem. Co ciekawe 1 listopada tutaj był już normalnym dniem pracy. Tak więc przy okazji święta miałem czas pozwiedzać niewielkie miasto Wismar, w pobliżu którego akurat byłem.

To już kolejne miejsce z atrakcją turystyczną wpisaną na listę UNESCO – tym razem znalazło się na niej stare miasto – faktycznie bardzo ładne.

Ponieważ interesowałem się kiedyś dosyć mocno historią to zaraz nazwa tego miasta skojarzyła mi się z jakimś historycznym faktem, o którym musiałem kiedyś czytać. I rzeczywiście – w latach 1628 – 1632 swoją siedzibę miała tutaj flota wismarska, której podstawą od roku 1629 była polska flota wojenna króla Zygmunta III Wazy – o niej musiałem kiedyś czytać choćby w szkole. Były to czasy wojny trzydziestoletniej. W latach 1648 – 1803 miasto było pod panowaniem szwedzkim, a ostatecznie Szwecja zrzekła się praw do niego dopiero w roku 1903. Zainteresowanych odsyłam do źródeł, a sam skupię się na wrażeniach ze zwiedzania.

Nie wiem czy cały czas będę miał takie szczęście do pogody, ale było pięknie i słonecznie choć już zimno. Mimo święta turystów niewielu, samo miasto bardzo urocze, starówka malownicza, wrażenie robią kościoły szczególnie w swej surowości wnętrz.

Poniżej kościół św. Jerzego:

Poniżej kościół św. Mikołaja:

Poniżej kościół Mariacki – najstarsza budowla miasta, niestety po ostatniej wojnie pozostała tylko wieża:

Poniżej inne ciekawe budowle:

Rynek jeden z większych w Niemczech o wymiarach 100×100 metrów wraz z ratuszem miejskim:

Rotunda na rynku pełniąca funkcję studni miejskiej. Do 1897 roku była jedynym ujęciem wody pitnej w całym mieście (doprowadzono ją ze źródła odległego o 4 km):

Na osobną uwagę zasługuje niewielka (po Hamburgu każda będzie dla mnie niewielka), ale bardzo atrakcyjnie zrewitalizowana dzielnica portowa:

Oczywiście można tutaj zjeść bułkę z rożnego rodzaju rybkami, a przede wszystkim pospacerować.

Warto przyjechać do tego miasta choć na chwilę. Może i jest niewielkie, zwiedzania wystarczy co najwyżej na jeden dzień, ale czuć tutaj klimat jego historii, do tego związanej w pewnym momencie z historią naszego kraju. Co ciekawe zanim pojawiła się nazwa Wismar (pierwsza wzmianka w 1229 kiedy to miasto otrzymało prawa miejskie), swój gród o nazwie Wyszomir mieli tutaj Słowianie.

O dawnej sile tego miasta świadczy choćby fakt, że razem z innymi obecnie większymi miastami Rostock i Lubeka tworzyło Związek Hanzeatycki – unię handlową miast Europy Północnej z czasów średniowiecza i początku ery nowożytnej.

Pozostałe fotografie z wycieczki:

No i w końcu się udało – zobaczyłem kawałek Hamburga. Wrażenia jak najbardziej pozytywne. Wprawdzie mocno zaśmiecone mimo, że nie ma problemów ze znalezieniem czerwonych śmietników (w St. Pauli różowych 😁), ale chyba można to wybaczyć miastu portowemu, mocno zróżnicowanemu kulturowo i pełnego turystów.

Niesamowita architektura mimo braku wysokościowców, do tego bardzo przypomina mi Szczecin, w którym mieszkam. Dlaczego ? Ano dlatego, że też jest miastem portowym mimo, że nie leży nad morzem, z podobną nowożytną historią, tzn. tak samo było mocno zburzone podczas nalotów w czasie II wojny światowej i dlatego niewiele zostało z zabytków, a najlepszym dowodem na to są pozostałości (głównie wieża) kościoła św. Mikołaja. Budowla musiała być piękny przed jej zbombardowaniem w 1943 roku. No cóż, sami sobie są winni, ale naszła mnie dzisiaj taka refleksja – ile pięknych zabytków i miejsc byłoby dzisiaj do zwiedzania gdyby nie te wszystkie wojny. Oczywiście to tylko budynki i nijak się mają do ludzkich ofiar, ale jakoś tak żal jak się patrzy choćby na resztki tego kościoła.

Ale to co potem Niemcy zrobili w dzielnicy portowej na czele z budynkiem filharmonii – no cóż można tylko podziwiać jak pięknie i z jakim rozmachem można zrewitalizować dzielnicę portową. Mam nadzieję, że uda się to w Szczecinie choćby i za 100 lat. Piękne, reprezentacyjne miejsce miasta portowego do którego podążają wszystkie wycieczki i turyści.

Kilka fotek z wycieczki:

a właściwie w nadmorskich dzielnicach Rostocku – Hohe Düne i Warnemünde leżących naprzeciwko siebie u ujścia rzeki Warnow. Centrum miasta sobie odpuściłem – mimo wszystko w ładną pogodę morze wydało mi się atrakcyjniejsze. Co można napisać – oczywiście podobnie jak u nas typowy kurort nadmorski. Co mi się podobało to kanał Alter Strom gdzie poustawianych jest pełno food trucków, ale jak by ich jeszcze było mało to wzdłuż nabrzeża cumują fish boats. Jednym słowem raj dla wielbicieli ryb, a oczywiście podstawową przekąska jest bułka z kawałkiem ryby lub owocami morza jak ktoś lubi. Cena takiej bułki to od 3 do 5 EUR (u nas np. w Świnoujściu taka buła to wydatek 10 zł). Sam kanał wygląda bardzo malowniczo:

Szokiem dla mnie było jak zabudowano starą latarnię morską:

Ogólnie fajna wycieczka i mimo, że wolę górskie powietrze to i nad morzem można przyjemnie spędzić czas i pooddychać jodem.

Jeszcze kilka fotek:

Tak się złożyło, że ostatnio nie miałem kiedy i o czym pisać. Tzn. działo się wiele, ale chyba tylko bym zanudzał kogoś kto czyta tego bloga.

Pierwszy weekend spędziłem w okolicy miasteczka Wittenburg. Właściwie mogłem zostać w Hamburgu, ponieważ miałem tam rozładunek ale stwierdziłem, że jeszcze nie jestem gotowy na to miasto 😁 Dlatego podjechałem bliżej miejsca poniedziałkowego załadunku i stąd Wittenburg przy którym jest całkiem fajny autohof, a do tego bezpłatny.

Mieścina smutna, ale zyskała dzięki kolorom jesieni:

Liczba mieszkańców coś około 6 tys., ale dzięki temu jest cicho i spokojnie – nawet fotkę ryneczku można zrobić bez ani jednego ludzika w kadrze.